NL10 RABO 0338801863
Daniël (19) filmde in Oekraïne:
"De oorlog raakt iedereen"
Dit is een nieuwsbericht van RTV Oost
Donderdag 26 januari 2023, 11:27
Documentaire door Daniël Jalving
Landstede student Daniël Jalving is net terug uit Oekraïne. Hij ging mee met een hulpkonvooi dat vanuit Zwolle duizenden dekens en slaapzakken naar de oorlogsslachtoffers bracht. Hij zat ver van de frontlinie, toch was de oorlog overal: "Je voelt de spanning en het verdriet. Iedereen heeft wel, een zoon, broer of vader die vecht of is omgekomen."
Daniël stapte vorige week gewapend met zijn camera in één van de wagens van het hulpkonvooi van stichting MyZwolle. "Ik was vooraf niet gespannen, totdat we echt Oekraïne inreden, langs allemaal militaire checkpoints. Als dan de ene na de andere gewapende militair met een geweer voor je staat, dan komt dat wel binnen."
Als je met de mensen praat, dan voel je de stress en de emotie
Daniël Jalving, student Landstede
Onwerkelijk
"Ik ben pas een paar dagen terug, maar het lijkt alweer lang geleden", peinst Daniël. "Het is bijna onwerkelijk. Tegelijk voelde het daar of ik er al weken was. Het is gek hoe snel je went aan dingen, zoals de avondklok, en dat het luchtalarm meerdere keren per dag loeit. Of dat er soms geen elektriciteit of stromend water is."
In de studio van de audiovisuele afdeling van Landstede in Zwolle, kijkt Daniël de beelden terug. Hij maakt een film voor stichting MyZwolle, die al sinds het begin van de oorlog de inwoners van Oekraïne ondersteunt op allerlei manieren. Ook is dit project onderdeel van zijn afstuderen.
Warmte
Daniël reisde met het konvooi naar de stad Tsjernivtsi bij de Roemeense grens, waar een groot depot van MyZwolle is. Daarvandaan gaan de hulpgoederen met kleine busjes verder het land in. Deze rit van MyZwolle is vooral bedoeld om de broodnodige warmte naar het oorlogsgebied te brengen.
Daniël werkt aan de film in de studio van Landstede
Duizenden slaapzakken, dekens en winterjassen, en ook kachels en aggregaten gaan naar de zwaar getroffen gebieden waar mensen moeten overleven in de kou, in kelders en kapot gebombardeerde huizen, zonder stroom en water.
Aan het front
In Tsjernivtsi is de oorlog ver weg, winkels en restaurants zijn open, en er is geen zichtbare schade. "Maar als je met de mensen praat dan voel je toch de stress en de emotie", vertelt Daniël. "Hier wordt misschien niet gevochten, maar hun broer, zoon, dochter of vader zit wel aan het front. De oorlog raakt echt iedereen hier."
Vooral het kerkhof in de stad maakte veel indruk op Daniël: "Je ziet al die graven, met een zee van verse blauwe en gele bloemen. Je ziet de foto's en de jaartallen. Jonge mannen van mijn leeftijd of iets ouder, met een overlijdensdatum van een paar dagen of week geleden. Ja, dat kwam wel binnen."
