Mijn vader had na de Tweede Wereldoorlog de drang om de wereld te ontdekken. Hij was Nijverdal ontgroeid en ging op zoek naar vrijheid. Heel ver kwam hij overigens niet … Hij is in Zwolle al blijven hangen.
Vrijheid betekent voor mij mogen gaan en staan waar je wilt, net als mijn vader. Maar ook dat je mag denken en doen wat je wilt. ‘Verbinden’ is daarbij het toverwoord. Met open vensters de wereld in kijken en je niet beperken tot je eigen postzegel.
Tijdens een bezoek aan Berlijn zag ik voor het eerst Stolpersteine. Die kleine gedenksteentjes, geplaatst voor de huizen van de mensen die tijdens de Holocaust zijn verdreven en vermoord, maakten veel indruk op mij. Ik ben daarom een van de initiatiefnemers van de Zwolse ‘struikelstenen’. 450 zijn het er. 450 te veel.
Maar “een mens is pas vergeten,
wanneer zijn naam is vergeten.”
Tekst: Annebeth Westra
Foto: Jeroen Keep